Reacties – Helly Lioni

Ik zal mijn moeder altijd herinneren als een trotse sterke vrouw die zich door niemand de les liet lezen. Het moet wel heel moeilijk geweest zijn in de jaren 60 als alleenstaande moeder je staande te houden, naast de 40 uur die ze op kantoor werkte maakte ze ook nog andermans huizen schoon om wat extra’s voor ons te hebben.

Maar naast het harde werken maakte ze altijd tijd om mensen te helpen als ze dat kon, dat beschouwde ze als normaal. Heel veel mensen konden bij haar terecht voor een luisterend oor, bescherming en/of onderdak.

In de jaren 70 ging het financieel wat beter, ze spaarde hard waardoor we op echte vakanties konden gaan, eerste keer in een tent aan het Gardameer in Italië, dat was echter niet zo’n groot succes, na een paar dagen had ik buikgriep en er kwam een storm over die de tent bijna weg blies. De ratten die we op de camping zagen lopen hielpen ook niet mee. Nee, in de jaren daarna was het Spanje, vooral Benidorm, haar grote passie, ze genoot hier zichtbaar van. Voor mij nam ze ook altijd iemand van mijn leeftijd mee, een neefje, nichtje of vriend.

Gelukkig heeft ze vroegtijdig kunnen uittreden van haar werk, en daar heeft ze van genoten, 4 of 5 keer een grote reis van enkele maanden naar zo’n beetje overal op de wereld, soms met vriendinnen, soms in haar eentje, dat maakte voor haar niet uit, ze heeft zo heel wat vrienden gemaakt waarmee ze nog jaren gecorrespondeerd heeft.

Stil zitten was niets voor haar, thuis kon het rustig een gezellige (maar schone) rotzooi zijn maar het vuil op straat, graffiti en defecte fietsenrekken ging ze te lijf met de prikstok, schoonmaak spullen en een brief naar de gemeente. Die kende haar op den duur maar al te goed, beroemd en berucht was ze daar, beter zorgen dat dit opgelost is voor de 2e brief.

Uiteindelijk hebben ze haar de titel ereburgerschoonmaakster van Amsterdam gegeven, compleet met een zilveren bezempje en een tegel in de stoep voor haar huis. Dit schoonmaken heeft ze tot dik in haar 80ste volgehouden, ook toen het lijf al ging protesteren, ik heb haar vaak gevraagd “waar doe je het voor” steevast was het antwoord, het irriteert me dus doe ik er wat aan.

Al hoewel je gelovig was opgevoed was het niet zozeer de bijbel die jij fascineerde, je kast puilt uit van boeken van Nostradamus, Erich von Däniken, Azteken en UFO’s, je geloofde dat er meer is tussen hemel en aarde dan de mens, soms had je het over wat je dacht in vorige levens geweest te zijn, soms over dromen die je had, wie weet misschien komen we elkaar weer tegen, hier of waar dan ook, weet in ieder geval dat je altijd in mijn gedachten voort leeft.

Oh ja, haar stopwoordje als ze er niet mee eens was, Belachelijk!
Oogarts; Op uw leeftijd (96) zou ik u niet aanraden om uw staar nogmaals te opereren. Belachelijk!

Vanaf mijn 8ste was ik vaak bij ‘Tante Helly’ en Hans over de vloer op de Jacob van Lennepkade 3 hoog, met haar keukentje op zolder. Mijn ouders woonden beneden, op 1 hoog, om de hoek.
Ik begreep dat ze zwoegde achter een buro, samen met vele andere mensen achter buros, op een gigantische afdeling van de Sociale Verzekerings Bank aan de Apollolaan. Wat, als ik me zo haar verhalen met mijn moeder over dat werk herinner, een niet echt inspirerende omgeving was.
Dan in de avonduren of het weekend allerlei andere baantjes om extra bij te verdienen.
Zij draaide haar hand niet om, om op een zaterdagmiddag haar ‘eitje’ bromfiets een lik zwarte verf te geven. Op die brommer ging zij met mooi weer naar Bosplan, de 6 jarige Hans achterop en ik volgde op de fiets.

Dat fietsen had ik overigens van haar geleerd!
Op een middag op de Jacob van Lennepkade, samen met mijn moeder, rende zij achter mij aan, mijn fiets vasthoudend. Na wat meters, haakte mijn kettingrokende moeder volledig uitgeput af, maar Helly bleef doorgaan en moedigde me aan: trappen trappen!

Helly en mijn moeder vertelden ons vaak verhalen over hun ‘Indische’ jeugd, hoe anders hun leven was, vergeleken met Nederland.

Zij had, net als mijn moeder, iets exotisch en ook dat typisch gastvrije van de Indische Nederlanders, wat ongewoon was in het starre Nederland.
Blijven eten was heel normaal, koek, gebak, koffie of thee, een broodje als je ’s middag langs kwam, het was allemaal heel gewoon, gezellig bij elkaar om over van alles en nog wat te kletsen.

Toen ze op de Willem de Zwijgerlaan woonde, heeft zij volgens mij een hele prettige tijd gehad. En ze was, zoals gewoonlijk, altijd bezig om alles in haar wereldje in- en aan te passen. Ergerde zich aan al de rotzooi op straat en maakte regelmatig haar buurt schoon, wat door heel veel mensen gewaardeerd werd.

Net als vele andere vrienden en kennissen, kwam ik ook daar vaak langs; af en toe was er een koempoelan georganiseerd, een volle bak met natuurlijk heel veel lekkere dingen en prima sfeer
Soms, als je onverwacht langs kwam, had je, voor je het besefde, bijvoorbeeld een kwast in je hand om, wat zij noemde ‘een klein klusje’ te doen en was je bezig het huis te verven.

Klusjes had tante Helly altijd wel, haar huis was vol met projecten, continu Werk In Uitvoering.
‘Wordt tijd dat ik mijn Krantenknipsels organiseer, maar eerst mijn correspondentie doen!’
Met haar kranige en, in uiterst positieve zin, eigenzinnige karakter, kreeg ze heel veel dingen voor elkaar en ik weet zeker dat heel veel vrienden en kennissen haar respecteerden om hoe zij, als alleenstaande vrouw en moeder, de touwtjes aan elkaar knoopte en haar ambities vervulde.
Dol enthousiast was ze over haar Hawaii reis, ze deed Amerika en Indonesie aan en dat had op mij een aanstekelijke uitwerking om ook iets meer van de wereld te zien.

Ik ben haar nog steeds dankbaar dat zij, samen met mijn moeder, onderdak voor mij regelde bij haar kennis, Arie Beer, in Los Angeles en dus kon ik op mijn 18e 2 maanden ‘Amerika’ doen.

Haar aanstekelijke lach zal ik niet vergeten, ze kon om veel dingen uithalen met een ‘Nou ja, hoe vind je dat!’
De wereld was ook voor haar voor een groot deel ‘gek’ en daar ergerde zij zich vaak aan, maar bovenal was zij tot op het laatst iemand, die zich voornamelijk verwonderde over onze gekke wereld.

Rich

Hallo familie,
dank jullie wel dat jullie mij op de hoogte gesteld hebben van het overlijden van Helly.
Het was in 2012 dat ik bij Helly op visite geweest ben in Amsterdam.
De oma van haar vaderszijde was een zuster van mijn overgrootvader van moederszijde.
Ik kan me haar nog goed herinneren in haar woning: zij was een dame die wist wat ze wilde en ze was ook erg principieel.
Het was een gezellig gesprek en ik heb veel informatie van haar gekregen.
Op mijn beurt heb ik haar toen een complete uitdraai van de gegevens van haar familie gezonden.
Verleden jaar oktober heb ik op haar verzoek wederom gegevens toegestuurd.
Ik vond Helly een fijne en sympathieke dame en wens jullie allen veel sterkte met haar verlies.
Met vriendelijke groet,
Ad Lans

Dag Allen,

Tante “Helly” heb ik als buurvrouw mogen ontmoeten in 1989. Een bijzondere vrouw en met een speciale kijk op het leven.

Vele avonden hebben we allerlei onderwerpen de revue laten passeren. Open gesprekken.

Als het licht brand dan mag je altijd binnen komen. Dus ook rond 01:30 uur. Na het uitgaan nog even bij tante Helly langs om de dag door te nemen.

Veel gegeten samen. De éne keer kookte zij en de andere keer ik. Of als ik de keukendeur open had staan, dan hoorde ik haar roepen en liep dan naar het balkon. Dan daalde een bordje aan touwtjes naar beneden en mocht ik wat proeven.

Diverse keren heeft ze mijn huis in mogen wijden met een Nasi Koenig. Bijzondere gebeurtenissen waren dat. Ook voor mijn vrienden die daarbij aanwezig waren.

Samen naar de dodenherdenkingen zijn we ook geweest. Grote dank dat ik aan haar zijde daar deelgenoot van mocht zijn.

Haar belevingen in haar jeugd was ook regelmatig onderwerp van gesprek. Daar was ze heel open in hoe ze zaken heeft mogen beleven en de wijze hoe ze stand heeft gehouden.

Tante “Helly” is het levendige bewijs dat als je je focus zuiver houdt en je mee beweegt met het leven en de nieuwe ontwikkelingen volgt en vooral je eigen regie bepaald in het leven, dan heb je een basis om lang op deze aarde te mogen verblijven.

Tante “Helly” dank voor al uw inzichten, levensenergie, volhardendheid en streven naar rechtvaardigheid en wij weten dat u aan de andere zijde verder stroomt met uw leven.

En als ik een UFO tegenkom dan doe ik u de groeten.

Liefs, André

Illis Irene van Veen – Smith,
achternichtje van Tante Helly

Familie en mogelijke bekenden.
Een heel bijzonder en indrukwekkend levensverhaal van Tante Helly.
Omdat ook mijn moeder Carolina Godine Adriëne Lazare (kortweg Dien) hierin genoemd wordt, wil ik hieraan ook nog iets toevoegen.

Mijn grootvader August Hendrik was een broer van tante Helly’s moeder, Adriene Caroline Lazare, voor mij Tante Klein. Ik zie nu pas dat mijn moeder twee de zelfde voornamen heeft als Tante Klein. (zie foto familie Lazare met o.a. Tante Helly’s moeder)

Mijn man Cor heeft een bijzondere herinnering aan Tante Klein. Toen hij haar voor het eerst in 1961 ontmoette was haar eerste vraag “wanneer ben jij geboren”? Cor bleek een Tweeling te zijn en dat vond zij niet zo goed passen bij de Steenbok, die ik ben. Gaat wel, maar moeilijk zei zij. (Cor en ik zijn inmiddels bijna 56 jaar getrouwd). Cor vond Tante Klein bijzonder!

Mijn moeder Dien, nichtje dus van Tante Helly, had een oudere zus t.w. Mathilde Rosa.
Mijn moeder Dien is getrouwd met George Johannes Smith. Helaas, mijn ouders zijn voordat de oorlog in Indië afgelopen was overleden in een kamp op Java en een kamp op Sumatra.
Vanaf mijn 5e jaar ben ik opgevoed bij Mathilde Rosa.
Daar heb ik tante Helly leren kennen. Heel veel jaren later heeft Tante Helly ons nog eens bezocht in Singapore, waar wij ruim 2 jaar gewoond/gewerkt hebben. Zij was inderdaad een globetrotter.

Tante Helly had ook op gezette tijden contact met mijn man Cor over de stamboom van de Lazare-familie. Begreep, dat zij het over de herkomst van de echte stamvader Lazare niet echt eens geworden zijn. Was het nou Frankrijk of Luxemburg? Het zij zo.

Ik heb tante Helly ook wel eens gevraagd of zij iets over haar nicht mijn moeder Dien kon vertellen. Zij was 5 jaar jonger dan mijn moeder. Jammer genoeg, kon zij daar weinig over vertellen.

Wanneer ik het levensverhaal van Tante Helly lees, dan rest mij respect voor alles wat zij heeft meegemaakt en welke invulling zij aan haar leven heeft gegeven.

Met veel respect voor Tante Helly,

Illis Irene

Thank you for informing us Roy Zegers about Helly and her new journey.
Will inform my mother a close friend of HeLily when I forward the card.
Thank you so much Helly will always be in my prayers.

Roy

Iedereen in ons kamp 9 in Ambarawa kende de naam Leoni. In de simpele keuken en op houtvuren wisten zij, mevrouw Boesjes en mevrouw Hacquebart wisten van de zeer beperkte beschikbare middelen er nog lang iets smakelijks van te maken. Tot de hoeveelheid rijst zo klein werd en het alleen nog als pap te verdelen was, wisten ze er nog een redelijke soep van te maken…
Hun inzet was heel belangrijk om dagelijks toch nog iets prettigs in te brengen in deze vreemde tijd.
Ze behoorden tot de helden van ons kamp.

In memoriam Tante Helly Lioni

Als oudste zoon van Ita, de zus van Helly Lioni, heb ik een warm plekje in mijn hart voor de moeder van Hans.
Voornamelijk door de drie jaar dat ik ingewoond heb aan de Willem de Zwijgerlaan 82 II tijdens mijn studie in de jaren 1974-76/77. Zonder voorwaarde -zover voor mij bekend- werd ik opgenomen in de huishouding en was een deel van het gezin. Compliment meteen voor Hans, dat hij dat heeft gedragen, zonder mij ooit een glimp van bezwaar te laten voelen, als die er überhaupt is geweest.
Deze drie jaren zijn vormend voor mij geweest en de invloed is tot op de dag van vandaag voelbaar. Bijvoorbeeld wat de muziekkeuze betreft is deze voor een groot deel bepaald door de voorkeur van Hans en zijn vrienden, zoals vooral boezemvriend Richard, maar ook Harold en Theo.
Het meest van toch het functioneren als ‘tweede’ moeder voor mij in mijn pubertijd, jong-adolescent maakt dat ik veel respect voor Tante Helly heb.
Achteraf bezien heeft zij het Indische deel van de opvoeding op zich genomen, aangezien mijn moeder haar Indische verleden volledig had afgezworen bij aankomst in Holland na de Tweede Wereldoorlog. Dankbaar en voor altijd leeft ze daarom als ‘tweede’ moeder in mij door.
De Indische herdenkingen op 14 augustus in Amstelveen is zo’n traditie die de verbinding met de roots bevestigde. Ook al was ik er niet elk jaar bij, in gedachten wel verbonden. Uiteindelijk is Tante Helly de katalysator geweest voor de verwerking van het oorlogsleed wat de Lioni’s is aangedaan en van de volgende generatie(s).
Opnieuw diepe buiging, tante Helly.
Deze korte omschrijving van de relatie van haar met mij maakt dat ik kan zeggen dat ik haar zal missen en dat ze voor altijd, of zolang als ik in deze wereld ben, bij mij is en ik dankbaar ben dat zij is mijn leven is en dat ze in mij verder leeft.
Ik denk dat u haar herkent als ik schrijf dat ze voor mij een vrouw is met een groot hart, gastvrij, eigenwijs en vasthoudend , maar ook koppig en geëmancipeerd . Daarnaast ondernemend, reislustig en ook honkvast. Trots en principieel met uitgesproken mening, maar recht door zee met goede kennis van de Nederlandse Taal, maar bovenal een Amsterdamse met Rechtsgevoel (met kapitalen geschreven) en fijngevoelig voor misstanden van Overheid of Gemeente of Stadsdeel, om maar niet te spreken was voor wat de Regering heeft laten liggen.
Wat dat laatste betreft : tot op de dag van vandaag is dat zo en heeft Tante Helly daarin gelijk, volgens mijn mening.
Ik wens dat op een dag recht wordt gedaan naar haar en haar lotgenoten en ondertussen doe ik opnieuw een diepe buiging. Ik in ieder geval met heel mijn hart voor U, mooie, prachtige vrouw.
In liefde,
Lex Veenstra

Op het balkon W. de Zwijgerlaan Amsterdam juli 2018

In haar habitat met daglichtlamp

A little over a month ago I started the day thinking about Helly, my dear friend from Neederland. It was the first of July, her birthday, but something worried me, until in the afternoon I received the beautiful tribute card sent by her dear family.

I met Helly through the Ancient Astronaut Society, we had similar interests on the subject of Cereal Circles, astronauts of old, ancient civilizations, and we both read von Däniken’s books. We wrote letters to each other for thirty-three years. That way I will always remember her, restless, active, sharing her enriching knowledge.

I was very sad and distressed, it was difficult for me to understand that that generous and extraordinary friend to whom I had suggested so many times to write a story about her life, about that hard and difficult life that she well knew how to cope and turn into a wonderful existence.

__________//__________

Helly, with the help of four Dutch-Spanish translators I am reading your life story, I already knew many passages because you yourself related them to me, but still you still amaze me.

I will always remember you, restless, active, sharing your knowledge, and most enriching, being a great friend.

Who knows, maybe we will meet again.
As always, I say goodbye to you with a big hug from your Argentine friend.

Ofelia

Best SEO Service Provider In Sri Lanka
Click here!..

В прошлом месяце я определился с тем, что нужно заменить входную дверь в квартире. Выбрал сайт dverizakroi.ru, подобрал дверь и запросил её установку. Мастера приехали в назначенное время, быстро и качественно установили новую дверь. Очень доволен сервисом и результатом – теперь чувствую себя намного безопаснее!

look at more info https://98toto0228.com

площадка обслуживания кран балки гост – монтаж кранов мостового типа, пусконаладка кранов

Отличная статья, благодарю!

В качестве благодарности поделюсь с вами информацией: деревянные наличники на оконные проемы в Питере для для загородных домов являются популярным выбором среди владельцев домов.
Наличник декоративный деревянный для домов – это превосходный вариант, который сочетает в себе отличный внешний вид, прочность и экологию. Если у вас есть желание придать своему загородному дому особый шарм, обратите внимание на наличники из дерева.
В Санкт-Петербурге работает много организаций, специализирующихся на изготовлении и установке деревянных наличников. Одна из них – компания КубЭра. Предлагает большой ассортимент моделей, цветов и отделок.

Centrum Oka to profesjonalna klinika Okulista warszawa
Click here!..

Hochwertige Teppiche für Ihr Zuhause
Modern Carpet Designs>>>

18 reacties op “Reacties”

Geef een reactie Reactie annuleren